برج و میدان

معرفی کتاب برج و میدان اثر نیل فرگوسن
بیشتر تاریخ سلسله مراتبی است: همه اش در مورد امپراطورها ، روسای جمهور ، نخست وزیران و مارشال های میدانی است. در مورد ایالت ها ، ارتش ها و شرکت های بزرگ است. در مورد سفارشات از بالا است. حتی تاریخ “از پایین” اغلب مربوط به اتحادیه های کارگری و احزاب کارگری است. اما اگر این امر صرفا به این دلیل است که نهادهای سلسله مراتبی بایگانی هایی ایجاد می کنند که مورخان به آنها تکیه می کنند چه؟ اگر شبکه های اجتماعی غیررسمی و کم مستند که منابع واقعی قدرت و محرک تغییر هستند ، از دستمان رفته باشند چه؟
قرن بیست و یکم به عنوان عصر شبکه ها شناخته می شود. با این حال ، در کتاب برج و میدان ، نیل فرگوسن استدلال می کند که شبکه ها همیشه از ساختار مغز گرفته تا زنجیره غذایی ، از شجره نامه تا فراماسونری با ما بوده اند. در طول تاریخ ، سلسله مراتب مستقر در برج های بلند ادعا می کنند که حکومت می کنند ، اما اغلب قدرت واقعی در شبکه های واقع در میدان شهر زیر قرار دارد. زیرا این شبکه ها هستند که تمایل به نوآوری دارند. و از طریق شبکه ها است که ایده های انقلابی می توانند به طرز مسری منتشر شوند. صرف اینکه نظریه پردازان توطئه دوست دارند درباره چنین شبکه هایی خیال پردازی کنند به معنای واقعی بودن آنهاست نیست.
کتاب برج و میدان داستان سقوط و ظهور شبکه ها را نشان می دهد ، و نشان می دهد که چگونه تئوری شبکه – مفاهیمی مانند خوشه بندی ، درجات جدایی ، پیوندهای ضعیف ، سرایت ها و انتقال فاز – می تواند درک ما را از گذشته و حال تغییر دهد.

قسمت هایی از کتاب برج و میدان 
اما در ژوئن ۱۷۸۴ دولت بایرن نخستین حکم از احکام سه گانه ای را صادر کرد که با محکوم کردن ایلومیناتی به «خیانت به دین و خصومت با آن» عملا فعالیت این انجمن را ممنوع می کرد. کمیته تحقیق و تفصی با جدیت به دنبال پاکسازی دانشگاهها و دستگاه های اداری از اعضای ایلومیناتی رفت، برخی از بایرن گریختند. عده ای دیگر شغلشان را از دست دادند یا تبعید شدند. دست کم دو نفر به زندان افتادند، خود بنیانگذار ایلومیناتی به گوتا پناهنده شد. در انتهای سال ۱۷۸۷ ایلومیناتی عملا از فعالیت باز مانده بود. اما بدنامی اش تا مدت ها باقی ماند.

به نظر می رسد امروز شبکه ها در همه جا هستند. در هفته نخست سال ۲۰۱۷، نیویورک تایمز ۱۳۶ داستان به چاپ رساند که در آنها واژه شبکه» به کار رفته بود، تقریبا بیش از یک سوم داستانها درباره شبکه های تلویزیونی بود و دوازده داستان راجع به شبکه های کامپیوتری و ده داستان در مورد انواع گوناگون شبکه های سیاسی، اما برخی از آنها نیز در خصوص شبکه های حمل ونقل، شبکه های مالی، شبکه های تروریستی، و شبکه های بهداشتی و درمانی بود . بگذریم از شبکه های اجتماعی و آموزشی و جنایی و مخابراتی و رادیویی و الکتریکی و اطلاعاتی خواندن همه این داستانها به معنی نگریستن به جهانی است که طبق کلیشه رایج در این باره «همه چیز در آن به هم متصل است ، بعضی شبکه ها نظامیان را به یکدیگر پیوند می دهد، برخی دیگر پزشکان، و بعضی نیز دستگاه های خودپرداز را. شبکه مبتلایان به سرطان و شبکه رزمندگان جهادی و شیک نهنگ های قاتل هم وجود دارد.