داستان خاستگاه انسان و جهان هستی

درباره ی کتاب:
دیوید کریستین در کتاب خاستگاه راهی را که عالم به گفته حافظ «از سرحد عدم تا به اقلیم وجود» پیموده با نگاهی دقیق و گذرا بررسی می‌کند و در پایان ضمن بر شمردن لغزش‌هـا و رویکردهای نارسای کنونی بشـر می‌کوشد تا راه رهایی و برون رفت از فاجعه جهانی آنتروپوسین یا دوره‌ گذاری را که در آن هستیم نشان دهد. وی می گوید: «اگر بتوانیم این دوره گذار را طی کنیم و به جهانی پایدار برسیم با نگاهی به گذشته خواهیم دید که انسان‌ها توانسته‌اند به شکل نوینی از پیچیدگی دست یابند که می‌توان آن را انقلاب انسانی نامید.»
دیوید کریستین از پدر و مادری انگلیسی و آمریکایی در سال 1946 در بروکلین نیویورک به دنیا آمد. وی در آفریقا و انگلستان رشد و پرورش یافت، از آکسفورد انگلستان مدرک کارشناسی، از اونتاریوی کانادا کارشناسی ارشد و سرانجام از آکسفورد مدرک دکترای تاریخ گرفـت و در فاصلـه سال‌های 1975 الی 2000 در دانشگاه مک کواری سیدنی تدریس کرد. او پروژه «تاریخ بزرگ» که نوعی جمع‌بندی و رویکرد چندجانبه علمی به کل تاریخ بشر است و به مطالعه تاریخ از مهبانگ تا امروز می پردازد را با حمایت بیل گیتس راه اندازی کرده است.
گزیده ای از کتاب:
نا خواسته، در زمان و مکانی که خود آن را انتخاب نکرده ایم به دنیا آمده ایم. چند صباحی مانند کرم های شب تاب با سایر موجودات از باکتری گرفته تا بابون، با صخره ها و اقیانوس ها و شفق های قطبی و قمرها و شهاب واره ها و سیاره ها و ستارگان و کوارک ها و فوتون ها و ابرنواخترها و سیاهچاله ها با حلزون ها و گوشی های همراه و پهنه گسترده ای از فضاهای خالی زندگی می کنیم. روزی ناگزیریم این کاروان غنی، رنگارنگ، پر الحان و پر رمز و راز را ترک کنیم. کاروان تا مدتی بدون ما همچنان به راه خود ادامه خواهد داد، اما سر انجام فرسوده و درمانده به جای می ماند. میلیاردها سال بعد در آینده ای دور، کاروان نیز چون شبحی در سپیده دم در اقیانوسی از انرژی که از آن به وجود آمده بود حل می شود.