کتاب اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر

کتاب اگزیستانسیالیسم و اصالت بشر
اگزیستانسیالیسم از مسائل روشنفکری جدایی ناپذیر است و در کشور ما مساله ی تجدد و روشنفکری (اگر به طور جدی مطرح شده باشد) بدترین پاسخ ها را یافته است:
گریز از کار و مسوولیت، تن آسایی و خویشتن پروری. لغزش به سراشیب تجمل و هوس، بی ایمانی و سست عنصری، به شوخی گرفتن مسائل جدی، پذیرفتن بندگی درهم و دینار، یار دارا بودن و دل با اسکندر داشتن، و در حد اعلای سالم ماندن؛ در گرمخانه ی درون خزیدن و بی تکاپو به امید فردا نشستن؛ اینهاست پاسخ ما به مسائل روشنفکری قرن بیستم.
از این حقیقت که روزگار نامساعد است، بهانه ای بزرگ برای توجیه کاهلی ها و سست عنصری ها می سازیم؛ بی آنکه یک دم به تاثیر کوشش آدمی در سرنوشت خود بیندیشیم و بی آنکه برای کوشش های هنری و فرهنگی ارزش قائل شویم: سستی نیاز به اندیشه ندارد.
در برخی از این گمراهی ها، این آلودگی ها با نام «مقابله با سرنوشت» و «عصیان طغیان» و «مبارزه با ابتذال» مزین می شود. پس بهتر آن است که اگزیستانسیالیسم واقعی را، مستقیما و بی واسطه ی پوشش های ادبی بشناسیم.