کتاب تاریخ و ادبیات ایران

درباره ی کتاب:
گرایش به ایران باستان و افسانه ها و قهرمانان و آداب و رسوم آن در میان شاهان و دستگاه و دربار غزنوی جریانی بسیار نیرومند بوده و شاعرانی چون عنصری هم به پیروی از خواست خداوندانشان می کوشیده اند که شکوه و عظمت ایران عهد باستان و آداب و رسوم آن را در شعرشان منعکس کنند و البته سلاطین غزنوی را هم ادامه دهنده ی همان سنت پادشاهان کهن محسوب کنند و ایشان را همانند آن پادشاهان یا حتی برتر و بزرگتر از آنها بخوانند. این را نیز نباید ناگفته گذاشت که تعریف و تمجیدهای عنصری از آداب و سنن ایران باستان را نمی توان یکسره به حساب ایران دوستی او گذارد. عنصری شاعری اصلا مدیحه گو بود و در کار خود پسند و سلیقه ی مخاطب یا مشتری خود را طبعا مهمترین معیار می دانست و بر مبنای همان سخن می گفت. هم به این سبب است که اگر باکی ندارد از این که برای خوش آمد محمود و اثبات اینکه او «مرد دین» است، جشن سده را هم گاهی با لحنی تحقیرآمیز «رسم گبرکان» بخواند.